ANITKABİRDE ATATÜRKÜ ZİYERET ETTİK

Öncelikle herkese merhaba, bugün sizlere Ankara daki yolculuğumuzu anlatacağım.
O gün okulda büyük bir heyecan vardı,
Sınıfımıza rehber öğretmenin girmesiyle Ankaraya gidecek öğrencilerin büyük bir heyecan içerisinde ayağa kalkması bir oldu.
Tabiki gezi ücretli olduğu için herkes gelemeyecekti.
Şöyle bir şey var ki, bende annemi ikna edeceğim derken neredeyse tımarhaneye yatacaktım neyse
bunları geçelim.
Rehber öğretmen ''Ankara gezisine gidecek olan öğrenciler  benimle 3D salonuna gelsin''dedi.
Ben ve benle beraber gidecek birkaç arkadaşım kalktı ve 3Dye gittik.
Geziyle ilgili bilgi veriliyordu.
Mademse kimliklerimizi de getirmemiz gerekiyormuş.
Ellerimize büyük harflerle '' KİMLİK'' yazdılar.
Ve bu seferde Ankaraya gelecek öğrenciler grubu rehberlik odasına gidip hangi arkaşlarıyla otel odasında kalacağını yazdırıyordu,tabiki bende vardım.
Bu arada otelde kalacaktık.
Neyse..........
Sonunda öğrencilerin iple çektiği büyük gün geldide çattı.
O gece otobüsler saat 00:00'de hareket edeceği için saat 23:00'e kadar uyanıktık.
Bavullar hazırlandı giyisiler giyildi .
Otobüsler bizim okulda hareket edeceği için okula gece saat 23:45'te Ankara gezisi grubu okuldaydı tabiki bende.
SAAT SONUNDA 00:00 olmuştu.
Ailelerimizle vedalaştık, çok üzgünlerdi oysaki biz sadece 2 günlüğüne gidecektik.
Neyse otobüsler hareket etti son iki günün son fotoğrafları çekildi ve işte başladı o işte bir zamanlar okulla Ankaraya gittik diyeceğimiz saniyeler.
Birkaç defa molalar verdik eğlenceli geçti.
8 saat süren yolculuk saatler sonra bir kahvaltı mekanında sona erdi
Kahvaltı tabakları havada uçuyordu ki bi baktık ki tekrar otobüsteyiz.
Bu sefer ki istikamet ANITKABİRDİ.
Otele uğramadan Anıtkabir' e gitmemiz biraz garip oldu gine de başımızın çaresine bakmamız pek zor olmadı.
Anıtkabiri gezdirip tanıtan bir rehberimiz vardı bizi test etmek için sorular soruyordu.
Anıtkabir yolculuğumuz 2-3 saat sürdü güzel geçmişti zorlayıcı olmasına rağmen.
Sonunda otele gitmeyi iple çeken öğrenciler kara göründüğünde sevinçten bağırmaya başladılar .
Böyle yapmakta ki haklılık dereceleri o kadar fazlaydı ki.
Çünkü saatlerce yolculuk üzerine hiç dinlenmeden ve valizleri otele bırakmadan Anıtkabire gitmiştik dolayısı ile kelimenin tam anlamı ile otele vardığımızda grupça BİTİKTİK.
O kadar yorulmuştuk ki hemen gece oluvermiş, tıkabasa bir akşam yemeğinden sonra en yakın arkadaşlar olarak telefondan birşeyler izledik.
Gecenin yorgunluğunu iyi bir duşla atlatabileceğimizi düşünen biz, sıra sıra küvvetin tadını yaşadık ,
sonra mışıl mışıl uyuyuvermişiz.
Sonraki gün yine gezip tozduk,1.,2.,3.,TBMM yi gezen grup yine bitikti TBMM ile kalmayan biz bu sefer ise gerçekten PEMBE KÖŞK E gittik İsmet İnönü 'nün hayatını anladık.
Yetinmeyip İsmet İnönü'nün bizden dinç olan 84 yaşındaki ÖZDEN İNÖNÜ TOKER ile ciddi ciddi tanışıp fotoğraf çekildiğimize daha inanamadan yine pembe köşk te olan bir kısımı gezdik.
Bu seferde pembe köşk ün rehberi geldi ve bize o zamanlara ait tarihi eserler gösterdi.
Hatta İstiklal Madalyası nı bile gördük.
Tekrardan otele uğrayıp gece ettik yemekten sonra süpermarkete gidip alışveriş yaptık tabiki evden çıkmadan önce aldığımız kendi paralarımızla, alışverişten sonra otele gidip, uyuduk sabah erken kalkmak zorundaydık çünkü yolculuğumuz vardı.
Bu sefer ise müzeler önümüzde diziliydi değişik müzelere gittik gerçek insan iskeleti gördük.
Gecemiz eğlenceli geçti her zamanki gibi.
sabahın 07:30 unda kalktık otel odasına veda edip bu sefer de GÜYA....Ankaranın en iyi iskendercisi olan iskenderciye gidip tanesi 20 TL olan iskenderleri yedik.
Bizim orada ise bundan 1000 kat güzel yapıyorlar.
Acaba Ankaradaki o iskenderi yiyipte gerçekten doyan kaç kişi vardır.
Neyse......
Valizlerle beraber yolculuğa devam ettik .......
SON kez Ankarada Adana Kebap yiyip, 8 saat sonra yani gecenin 00:00 sinde Adanaya vardık.
Rehber öğretmenler ve bu gezide görevli olan elemanlar ailelerimize haber verip yolculuğumuzun son bulacağı konumu söylediler.
Otobüs yolculuğumuz herkesin orada olduğu öğrenilip sonra ise kimlikler dağıtıldıktan sonra sonunda  konumun atıldığı yerde sona erdi, bizi bekleyen ailelerimizle güle oynaya evimize döndük........



UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR......
EĞER BEĞENDİYSENİZ YENİ GELECEK YAZILARIMIZI OKUYUN....
SAYFAMIZI TAKİPTE KALIN......

TARLADAKİ BİBER HİKAYEMİZ

Öncelikle, herkese merhaba....
Bugün sizlere babamın yakın öğretmen arkadaşı olan Methiye Teyzenin eşi osman amcanın bir sürü kocaman tarlası var.
Tarlaları gerçekten çok büyük.
Biz osman amcanın biber tarlasına gittik, çok güzel geçti.
Şöyle bir şey var ki, dayanamayıp biberleri toplamaya dalmışız.
Böyle devam edip gitmiş, farkında bile olmamışız .
Biberler kilolarca birikip gitmiş.
Sonunda sıcaktan yandığımızda farkına varmışız.
Fazlaca toplamışız poşetlerce.
En son vedalaşıp, Karaisalıdan Adanaya doğru yola koyulduk.....
Eve döndüğümüzde biberleri önce farklı türlerinden ayırmaya başladık.
Sonra ise, yukarı kısımda ki saplarını ayıklamaya uğraştık.....
İşlem bittikten sonra ise, hepimiz bitmiştik......


UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR.....
EĞER BEĞENDİYSENİZ,SAYFAMIZA GELECEK YENİ GÖNDERİLERİMİZİ TAKİPTE KALIN....

YÜZME HİKAYEMİZ

ÖNCELİKLE ,herkese merhaba, yeni bir maceradayız . şu anda 3.sınıf öğrencisi olan ben yani ECEM yüzmeyi öğrenebilmek için kız kardeşim ceren ile beraber kursa başlamaya karar verdik.        ÇÜNKÜ: Yüzmeyi seviyoruz ama bir türlü beceremiyoruz.Artık buna bir son vermeye karar veriyoruz, ve her gün 1 saat olacak şekilde 8 gün boyunca  yüksek çabalar sarfederek  az da olsa yüze biliyorduk.Bu seviyenin yeterli olmadığını düşünen annemiz ve babamız bizi bir tur daha yüzmeye yazdırdı.Bu bize sürpriz  oldu. Çok mutlu olduk, ve çok kısa süre sonra 2. turumuza  başladık.Yüzmeyi artık öğrenmiştik.Artık tarile gittiğimizde yanımızda simit getirmemize gerek yok!                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                  UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR.......                                                                                                     EĞER BEĞENDİYSENİZ SAYFAMIZI TAKİP ETMEYİ UNUTMAYIN.......                                                                                  

Bahçemizin ön tarafında açmış olan sarı çiçeğin serüveni

Çiçekler doğanın süsleridirler, çiçeklerin bazıları mevsimlik, bazıları ise yıl boyunca açarlar , hikayesini anlatacağım çiçek ise pek nadir bulunan ve mevsimlik açan bir çiçektir.

Biz bahçemizde çiçek büyütmeye korkarız Daha doğrusu babam korkar, çünkü annem , ben ve kardeşim çiçekleri her zaman koparırız. Babam bu yüzden bahçeye çiçek dikmez. Ama son zamanlarda Annem hariç ben ve kardeşim çiçekleri kopar mamaya başladık Babam da bahçemize Nergis dikti. Şu yakın zamanlarda açtı nergisler hem beyaz hem de sarı renklerde Nergislerimiz var.
Beyaz Nergislerimiz daha önce büyüdüğü için onlar artık sormaya başladılar ve bu yüzden kopartıp şekerli suya koydum. Sonra da sarı nergisler açmaya başladı. Onlar da beyazlar kadar güzeller ve şu an bahçemizde sarı nergisler açmış durumda. Nergisler bahçemizi çok güzelleştirdi biz çiçekleri çok seviyoruz.  Umarım babam bundan sonra bahçemize daha renkli , daha çeşitli çiçekler diker ve biz de onlara sularız , bakarız ve gübre dökeriz bahçemizde evimiz de güzelleşir.

Başarı kartı nedir, Neden verilir,Başarı kartı Örneği

Başarı kartı nedir, Neden verilir?

Başarı kartımın hikayesi: Ben şu anda 4. sınıfta okumaktayım ama ben bu yanda görmüş olduğunuz başarı kartını üçüncü sınıfta kazandım. Öğretmenimiz birinci sınıftan itibaren bize kaynak kitaplar vermeye başlamıştı , birinci sınıfta ikinci sınıfta ve üçüncü sınıfta öğretmenimiz bize sürekli kaynak kitaplar vermekteydi.
Ancak öğretmenimizin bu uygulaması dördüncü sınıftan itibaren Milli Eğitim'in vermiş olduğu "kaynak kitap 
önerme yasağı" yüzünden öğretmenimiz artık bize kaynak kitap verememekte ve önerilmemektedir.  Bu yüzden öğretmenimiz kaynak kitaplarımızı kendimizin inanmasını söyledi. Ancak üçüncü sınıfta vermiş olduğu kaynakları bitirdiğim için bana ve herkes için de hazırlamış olduğu, özel olarak tasarlanan bu başarı kartlarını verdi.
Bana ait olan başarı kartını da öğretmenim bana da verdi ve ben bu yüzden çok mutlu oldum. Başarı kartımı eve getirdiğinde herkes çok sevindi ve beni tebrik etti. Bu başarı kartı benim ilkokul hayatımın önemli anılarında biridir. Herkesin bu ve bunun gibi başarı ödülleri yani simgesel ödülleri almasını çok isterim. 
Herkese başarı dolu yıllar ve çalışmalar dilerim
Ecem Özcan

Babamın kişisel özellikleri nelerdir, Babam nasıl bir kişiliğe sahiptir ?

Babamın kişisel özellikleri nelerdir
Babamın sahip olduğu özellikler o kadar çoktur ki nasıl yazacağımı bilemiyorum.
Şimdi sadece fotoğrafını yayınlıyorum bu adamla ilgili özellikleri kısa süre sonra yazacağım.
Çünkü onun özelliklerini saymak o kadar kolay değildir.
                                                                 İşte Babam

Bu Adam Benim Babam

İşte Babamın Bazı özellikleri
Babamın özellikleri:  Öncelikle merhaba babamın özelliklerinin saymak gerekirse babam oldukça sinirli biridir.
Yönetkendir ,yani her şeyi kendisi yönetmeye çalışıyor. Annemle çok yatmam ama babamdan her gün mutlaka uyurum. Babam gözlüklüdür , en çok kangal köpeğini sever , son zamanlarda biraz göbeği çıkmaya başladı. Babam sürekli bilgisayarın başında oturmaktan usanmayan , güler yüzlü de pek sayılmayan , kızlarını ve eşini seven bir babadır.

Babamın bilgisayarın başında oturmasının nedenlerinin başında biz geliriz. Çünkü internet sitelerine yazı yazar bizim geleceğimizi garanti altına almak için babam bize şunu söyler: İnternet siteleri gelecektir size kalacak, bunlardan kazanılacak paralarda sizin olacak. Ben onun için bu kadar uğraşıyorum.

Babam aynı zamanda çok tatlı bir adamdır. 
Bizi çok sever , bizim her istediğimizi alır , her oyuncak istediğimizde , ayakkabı kıyafet ya da okul eşyası istediğimizde hiç üşenmeden gider bize alır.
Beraber oynarız , akşamları genellikle boğuşuruz ,babam bazen bize kızsa da o adam benim babam.

Bir çocuğun yaşadığı hastane macerası ve hastalıkla mücadelesi

                                                    Bir Haftanın Anatomisi
Bugün hafta sonu , okula gitmiyorum. Sabah geç saatlere kadar uyuyabilme şansım var ancak gece yarısından sonra kardeşim hastalandı , kusmaya başladı sürekli.
Sabırsızlıkla havanın biraz aydınlanmasını bekledik. Acile yani kardeşimi doktora götürmek için.  nihayet hava biraz aydınlanmaya başladı. Saat sabah 6 buçukta kalktım üzerimizi giyindik ve evimize yakın olan bir hastanenin acil servisine kardeşimin götürdük.
Kardeşim sürekli kusuyordu. Hastanenin acil servisine girdiğiniz anda da kustu. Doktor görür görmez hiç muayene etmeye gerek görmeden hemen yatırılması ve serum takılması gerektiğini söyledi. Biz de doktorun söylediğini hemen yaptık. Kardeşim yatırıldı ve serumu taktın aynı zamanda bazı tahlillerinde yapılması gerekiyordu tahlillerde yapıldı.

Çıkan tahlil sonuçlarında bir şey çıkmadı. Ancak doktor herhangi bir şey olması halinde 2-3 gün içerisinde çıkmayabileceğini söyledi. Ve kardeşimin serumu bitti. Kardeşim Biraz rahatlamıştı ve dönüp eve geldik.
Kardeşim iki gün sanki biraz iyileşir gibi oldu ama üçüncü gün yine kötüleşmeye başladı. Kardeşimi tekrar başka bir hastaneye götürdük orada bazı tahliller yapıldı. Doktor, yatırılması gerektiğini ve bu hastanede olanakların olmadığını söyledi , bizi büyük bir hastaneye sevk etti biz büyük hastaneye gittik.
Gittiğimiz büyük hastanede doktor kardeşimi muayene etti ve yatırılması gerektiğini söyledi ancak hastanede boş yer olmadığını , biraz beklememizi söyledi. Biraz bekledik ancak hastanede boş yer bulunamadı ve bize acil serviste yatırılması gerektiğini ifade etti. Biz de kardeşimi aldık acil servise gittik ve acil serviste boş bir yatak bulduk orada yatırdık.
Daha önce gittiğimiz hastanede bir serum takmışlardı kardeşime. Burada da iki tane kocaman serum taktılar aynı zamanda yine tahliller yapıldı bu seferki tahlillerde Dr. kardeşimin Rota virüsü kaptığını söyledi bunun da tehlikeli bir durum olduğunu mutlaka iyi bir tedavi gerektiğini ifade etti.
Kardeşimin serumları o kadar büyüktü ki gece yarısına kadar ancak bitti. Gece yarısından sonra evimize ancak gelebildik.

Bu arada kardeşimin hastalandığı , yani hastaneye yatırdığımız gün İkimizinde diş doktorunda randevumuz vardı. Kardeşim hastalandığı için randevusuna gidemedi ancak babam beni randevuya götürdü. Tabii kardeşim bu arada hastanede yatıyordu.

Diş doktoruna gittik diş doktoru bir değişimin çürük olduğunu söyledi ve hemen orada dişime dolgu yaptılar. Dişçide İşim bittikten sonra tekrar hastaneye kardeşimin yattığı hastaneye döndük ve Kardeşimi alıp eve geldik.
Hastanedeki maceramızın tam bittiğini sevinmişken bu sefer akşama doğru ben rahatsızlanmaya başladım. Vücudumun her tarafı ağrımaya başladı. Ateşim çıktı ve karnım ağrımaya başladı sanki kardeşimden Virüs kapmış gibi bir his doğdu içime.
Bu durum birkaç saat böyle devam etti. Daha sonra kardeşimin hastalığının aynısı olduğunu fark ettik ve aynı şekilde benim de tedavimi yapmaya başladık. Ben şimdi biraz yavaş yavaş düzelmeye başladım ancak şuanda o kadar halsizim ki çünkü iki gündür sürekli sıvı kaybediyorum karnım ağrıyor ve ishal olmuşum.

Babam öğretmen olduğu için bugün okulda dersi yoktu evde kaldı. Onun için bugün babam bize baktı. Babam bana çok iyi baktı. Babamın söylediği her şeyi yaptım hazırladığı her şeyi iyiydim ve içtim Onun için hızla düzelmeye başladım.
Şimdi akşam oldu saat sekiz annem de işten geldi. Ben daha da iyiyim, umarım bundan sonra ailemizden kimse hastalanmaz biz de daha mutlu bir şekilde yaşar ve hastane maceraları anlatmak zorunda kalmam.
Bir sonraki maceramızda buluşmak üzere sağlıkla kalın.

Ecem Özcan